امروز در بخش بیماری که بسختی دوره سم زدایی به اپیوئید ها را سپری کرده بود رو قرار بود برایش ناتروکسان تجویز کنم

مطمئنا باید اول برایش تست چالش نالوکسان و سپس تست چالش نالتروکسان انجام می دادیم

مسئولیت اون به عهده یکی از انترن های علاقه مند افتاد، گفتم چند خطی در این خصوص هم بنویسم

مسئله مهم اینه که ما برای درمان وابستگی به اپیوئید ها از روش های متعددی استفاده می کنیم،اما این که چه بیماری تحت چه روش درمانی قرار بگیره بسیار مهمه!! به اصطلاح به این تصمیم گیری Case Management یا مدیریت مورد گفته میشه. این که یک بیمار ممکنه کاندید سم زدایی با کلونیدین بطور سرپایی باشه و یک بیمار کاندید درمان نگه دارنده با متادون. این مسئله بسیار مهمه چون همان اندازه که تصمیم درست می تونه به بیمار کمک کنه،تصمیم نادرست نه تنها وقت،هزینه و انگیزه بیمار و خانواده رو می گیره که حتی می تونه آسیب رسان و خطرناک باشه.

بسیاری از فارغ التحصیلان پزشکی به درمان اعتیاد گرایش پیدا می کنند و تعدادی از آنها موسس یا مسئول فنی کلینیک های درمان اعتیاد می شوند. اتفاقا در دوره آموزش تکمیلی اونها که توسط دانشگاه علوم پزشکی و نظارت معاونت درمان انجام میشه این مسئله هم خاطر نشان میشه اما گاه در درمان مورد غقلت قرار میگیره!!

به این صورت که بیماری که واقعا تنها کاندید سم زدایی با کلونیدین است تحت درمان نگهدارنده با متادون قرار میگیره،میتونین بگین این چه مشکل هایی رو ایجاد میکنه؟

یا بیماری که بدلیل سایکوپاتولوژی یا سایر دلایل کاندید درمان بستریه بطور سرپایی درمان میشه

و از همه بدتر بیمار در انتهای دوره سم زدایی روی نالتروکسان قرار نمی گیره

اما چنانچه بخواهیم نالتروکسان تجویز کنیم ابتدا باید از آخرین مصرف اپیوئید بیمار بین 7 تا 14 روز(بسته به نوع ماده) گذشته باشه،و بیمار و خانواده مایل به مصرف نالتروکسان باشتد،هم بدلیل هزینه بالای اون و هم بدلیل این که بازی با نالنروکسان می تونه خطرناک و گاه کشنده باشه!!

سپس باید تست چالس نالوکسان کنیم به این ترتیب که 1/2 آمپول نالوکسان(0.2 میلی گرم) رو وریدی یا زیر جلدی تزریق میکنیم و نیم تا یک دقیقه بیمار رو  از نظر بروز علائم سابجکتیو و ابجکتیو سندروم ترک تحت نظر می گیریم،در صورت عدم بروز علائم یک و نیم آمپول رو مجددا تزریق کرده و بیمار رو بمدت 30 تا 60 دقیقه تحت نظر می گیریم چنانچه علائمی ندیدیم تست منفی است و می توان تست چالش نالتروکسان رو انجام داد به این صورت که محتوی یک کپسول 25 میلی گرمی نالتروکسان رو در آب حل کرده و بعد 1/7 اون رو به بیمار داده یک ساعت بعد اون رو چک کرده اگر مشکلی نبود 1.7 دیگر و مجددا 1 ساعت بعد چک می کنیم و در صورت عدم بروز مشکل 5.7 باقیمانده رو میدیم. از بیمار می خواهیم فردا دوباره مراجعه کند و اگر مشکلی وجود نداشت روزانه 50 میلی گرم نالتروکسان خوراکی تجویز می کنیم